De Porre Gentbrugge

Door een aantal karaktervolle elementen en bestaande constructies te bewaren wordt de historiek van de plek zichtbaar. Zo werd de oude stoftoren behouden als een herkenningspunt en een doorgang van woon- naar parkgedeelte. Als meest markante restant van het verleden fungeert de koeltoren die als oriëntatiepunt ’s nachts wordt verlicht. Tegenover de zware, solide betonconstructie van de koeltoren werd rond de stoomturbine een lichte glasconstructie geplaatst. Het paviljoen wordt van binnenuit verlicht en is als een artefact in de natuur geplaatst.

Het bestaande koelwaterbekken werd als zuiveringsvijver heraangelegd, met stapplaten over het water. Van daaruit kan het water overlopen naar een ondiepe speelvijver die bij een teveel aan water uitmondt in een wadi. Het orthogonale patroon van de oude textielfabriek vormt de structuur voor de aanleg van het park.

Er werden een aantal gebouwen gesloopt waardoor voor het plein, de grote grasvlakte, het zandspeelplein, de omgeving van het glazen stoom turbinegebouw en het watervlak ruimte is vrijgekomen. Delen van de vroegere spinnerij lopen door over het wateroppervlak. Door nieuwe openingen en doorzichten in de bewaarde fabrieksgebouwen aan te brengen ontstaat een ruimtelijk en visueel contact tussen het interieur en exterieur. Paden werden breder of smaller gemaakt, strak of los gelijnd, hard of zacht gelaten, ... waardoor de rustige en de drukke zones gestructureerd worden.

“Een mooi voorbeeld van ‘sprezzatura’, bestudeerde wanorde. Een project waarbij we een oude textielfabriek hebben afgebroken en er een park voor de wijk van hebben gemaakt, maar niet zonder restanten te laten staan die verwijzen naar het verleden. Daarbij hebben we ook de stenen van het in 1965 afgebroken Volkshuis van Viktor Horta heringezet als stapelmuur in het nieuwe wijkpark.”